اگر اطلاعاتی که ارائه میشود در حد قواعد سرانگشتی باشد و یا حیطه بسیار کمی از توجه ما را به خود مشغول کنید، جای تعجب نخواهد بود که یادگیری این اطلاعات بیش از حد ساده باشد. با این وجود پژوهشها حاکی از آن هستند که یادگیریِ واقعی، یعنی آن نوع یادگیری که به شکل دانش یا مهارت در حافظه بلندمدت افراد قرار میگیرد، هرگز ساده نیست!
در واقع، هر مطلبی که یادگیری آن ساده باشد (یعنی تلاش کمتری برای حفظ و در خاطر نگه داشتن آن صرف شود)، بهسادگی هم فراموش میشود (یعنی در به خاطر آوردن آن هنگامی که نیاز داریم، با دشواری مواجه خواهیم بود). بنابراین، برای کمک به خود و اعضای شرکت خود در یادگیری اثربخش و واقعی، و به منظور تقویت قدرت ذخیره ذهنی، به جای آنکه تمرکز خود را صرفاً بر گذراندن زمان طولانی بگذارید، سعی کنید با در هم آمیختن وظایف و مواد مختلف آموزشی، درگیری و مشارکت یاگیرندگان را برای آموختن مطالب و درسهای جدید، بیشتر کنید. به آموزشگیرندگان و یادگیرندگان اجازه خطا دهید و بگذارید آنها از این خطاهایشان بیاموزند. یعنی بگذارید، افراد یادگیرنده، با تفسیر مطالب جدیدی که در حال یادگیری هستند، و خطاهایی که در این تفسیرها مواجه میشوند، به آزمون و ارزیابی دانستههای خود بپردازند و توانایی یادگیری خود را ارتقاء دهند.
این نوع یادگیری، نوعی یادگیری فعال است که یادگیرندگان را در برنامه آموزشی عجین کرده و سبب میشوند افراد، مواد آموزشی را با درگیری مستقیم یاد بگیرند. بنابراین، آموزشها را سختتر کنید!