مسلماً هیچ شرکت یا سازمان موفقی دوست ندارد که کارکنان کلیدی خود را از دست دهد. به همین دلیل است که این شرکتها استراتژیها و راهبردهایی را تحت عنوان راهبرد و استراتژی حفظ و نگهداری کارکنان تدوین و اجرا میکنند.
استراتژی حفظ و نگهداری به آماده کردن برنامههایی برای نگهداشت افرادی که سازمان به آنها نیازمند است، بر میگردد. در واقع استراتژیهای حفظ و نگهداری منجر به این میشود که افراد کلیدی در سازمان باقی بمانند و سطوح هزینه و مصارف بیموردِ خاتمه خدمت کارکنان کاهش یابد.
اما تدوین و اجرای این استراتژیها زمانی موفق است که بر اساس پی بردن به دلایل ماندن و یا ترک خدمت کارکنان به دست آیند. به عبرات بهتر موفقیت شرکتها و سازمانها در اجرای این استراتژیها به این بستگی دارد که تا چه اندازه در راستای از میان برداشتن دلایل ترک خدمت کارکنان نگاشته شدهاند.
مطالعات نشان میدهند که مهمترین دلایل ترک خدمت کارکنان و رفتن آنها از شغلی به شغل دیگر عبارتاند از:
•عدم رضایت کارکنان نسبت به شرایط کاری، به خصوص ساعات کاری؛
•ادراک کارکنان از اینکه آنها از فرصت¬های کافی برای توسعه کارراهه برخوردار نیستند؛
•روابط کاری نامناسب با سرپرست مستقیم خود؛
•شغل یا محل کاری آنچه که انتظار می¬رفت از آب در نیایید؛
•انطباق و تناسب نامناسب میان فرد و شغل؛
•بازخور اندک در شغل و عدم وجود ایفای نقش مربی¬گری توسط مدیر در قبال کارکنان؛
•احساس بی ارزشی در شغل و از دست دادن قوه تشخیص؛
•استرس های کاریِ بیش از حد و عدم تعادل میان زندگی و کار؛ و
•از دست دادن اعتماد و اطمینان نسبت به رهبران عالیرتبه سازمان.
بنابراین به عنوان مدیران منابع انسانی شرکت خود فراموش نکنید که استراتژیهای موفق نگهداشت کارکنان در شرکتتان باید در راستای از بین بردن عوامل فوق تدوین و اجرا شوند تا زمینه حفظ کارکنان کلیدی در شرکتتان فرآهم شود.