در مواقعی یک مدیر باید به جای کارها بیشتر روی افراد تمرکز کند و این یکی از آن مواقع است. زمانی که احساس میکنید یا می بینید و یا می شنوید که فردی که مستقیما زیر نظرتان کار می کند:
با فکر کردن در مورد اینکه چگونه می توانید کمک کنید، کار را آغاز کنید.
اولین گام شناخت وضعیت فرد است. برای این کار و شناخت قوت و ضعف ها دو راه را در پیش بگیرید:
همچنان که سرگرم مشاهده هستید، نظریههایی را در رابطه با فرد شکل خواهید داد، اما قضاوت نکنید، سعی کنید یک مشاهده گر خنثی باشید و نظریه های خود را با مشاهدات بیشتر بیازمایید. برای مشاهده و زیر نظر گرفتن دقیق تر می توانید فراگرد ۷ مرحله ای یر را دنبال کنید:
۱- سوالات مقدماتی آماده کنید و در زمان زیر نظر گرفتن درباره پاسخ این سوالات فکر کنید:
۲- از قضاوت های زودرس پرهیز کنید. پس حسب رویدادهای واقعی و نه درباره علل آنها بیندیشید.
۳- روی مشاهدات تامل کنید. ممکن است نتیجه بگیرید این مشکل از فرد نیست بلکه از هنجارهای گروهی است.
۴- نظریه های خود را آزمون کنید. به مشاهده ادامه دهید بخصوص و وقتی که از برداشت های خود راضی نیستید.
۵- انگیزه های خود را امتحان کنید. قبل از اینکه فرد را وارد فراگرد مربیگری کنید، نگاهی دقیق تر روی خودتان داشته باشید. شاید رفتار شما مشکل دارد. مثل انتظارات غیر واقع بینانه، بد گوش دادن، ناکامی در تحسین و تمجید و یا عمل نردن به حرف هایتان.
۶- به وارسی واقعیت بپردازید. اینکه مشکل از شماست یا فرد مورد نظر را می تواند یکی از همکاران قابل اعتمادتان قضاوت کند.
۷- در مورد مشاهدات خود با فرد مورد نظر بحث کنید. با ملایمت ولی رو راست روی رفتار فرد (نه شخصیت و یا نگرش او) و آن چیزی که مشاهده کردید بحث کنید.
اگر اینکه الان وقت مربیگری هست یا نه را درست تشخیص دهید حالا می توانید وارد فاز بعدی شوید.
ابزار مربیگری
می خواهید مربیگری را انجام دهید ولی ابزاری برای آن ندارید. فرم های زیر برای اجرای این برنامه تهیه شده است:
فرم های مربیگری را می توانید از اینجا دانلود کنید.