کریس آرجریس (Chris Argyris)، متولد ۱۹۲۳ و از مهاجران یونانی به آمریکا بوده است. او پس جنگ جهانی دوم به دانشگاه رفت و تحصیلات ابتدایی دانشگاهی خود را در در رشته روانشناسی در دانشگاه کلارک شروع نمود و تا مقطع دکتری در دانشگاه کرنل ادامه داد. وی رساله دکتری خود را در زمینه رفتار سازمانی ارائه کرد و بعدها مدارک رشته های رفتار سازمانی و اقتصاد را هم اخذ نمود. او ابتدا در دانشگاه یال و سپس در سال ۱۹۷۱ استاد دانشگاه هاروارد شد.
تمرکز کارهای کریس آرجریس، روی سرشت انسان بود. او نگاهی مثبت به انسان داشت و معتقد بود که سازمان بر پایههای انسان بنا شده است و توسعه فردی میتواند به کار سازمانی مرتبط شود به گونه ای که هر دو به موازات هم رشد کنند. او مشکل را در این می دانست که اکثر سازمانها در برابر شکوفایی کارکنان خود می ایستند. در حالی که وظیفه سازمان اطمینان حاصل کردن از این است که انگیزه و پتانسیل افراد شکوفا شده و در مسیر درست هدایت شده است.
کارهای اولیه آرجریس در زمینه تاثیر ساختار رسمی، مکانیزمهای کنترلی و سیستمهای کنترلی و مدیریت روی کارکنان بوده است که در نتایج آن در کتاب (Personality and Organization (1957 انتشار یافت. نظریه شخصیت-سازمان او شهرت جهانی دارد. تحقیقات بعدی او در زمینه تغییر و تحول سازمانی بود و در ادامه به یادگیری سازمانی روی آورد. کتابهای او اغلب به عنوان آثار مرجع کلاسیک به حساب میآیند که در ادامه لیست شده اند:
Personality and Organization: the Conflict between System and the Individual.1957
Interpersonal Competence and Organizational Effectiveness.1962
Integrating the Individual and the Organization. 1964
Organization and Innovation. 1965
Intervention Theory and Method: a Behavioral Science View. 1970
Management and Organizational Development: the Path from XA to YB.1971
The Applicability of Organizational Sociology. 1972
Behind the Front Page: Organizational Self-Renewal in a Metropolitan Newspaper. 1974
Theory in Practice: Increasing Professional Effectiveness. 1974
Increasing Leadership Effectiveness. 1976
Regulating Business: the Search for an Optimum. 1978
Organizational Learning: a Theory of Action Perspective. 1978
Inner Contradictions of Rigorous Research. 1980
Reasoning, Learning, and Action: Individual and Organizational. 1982
Action Science: Concepts, Methods, and Skills for Research and Intervention. 1985
Overcoming Organizational Defenses: Facilitating Organizational Learning. 1990
Knowledge for Action: a Guide to Overcoming Barriers to Organizational Change.1993
On Organizational Learning. 1993
Organizational Learning II: Theory, Method and Practice. 1996
On Organizational Learning, 2nd ed. 1999
Flawed Advice and the Management Trap: How Managers Can Know When They’re Getting Good Advice and When They’re Not. 2000
Reasons and Rationalizations: The Limits to Organizational Knowledge, 2004
کریس آزجریس در سن ۹۰ سالگی در سال ۲۰۱۳ درگذشت.