برخلاف خطابه صریح مدیریت منابع انسانی و اعلام اینکه منابع انسانی مهمترین و استراتژیکترین منبع هر سازمان است که به راحتی قابل تقلید نیست، تعداد انگشتشماری از سازمانها قادر به اعمال اثربخش مدیریت منابع انسانی و بهرهگیری از این منبع سازمان میشوند.
بسیاری از شرکتها و کسبوکارها در جاریسازیِ اثربخش مدیریت استراتژیک منابع انسانی با محدودیتها و موانع زیادی روبرو میشوند. همین موانع، گاهی منجر به شکست برنامههای مدیریت استراتژیک منابع انسانی در کسبوکار میشوند. برخی از این دلایل شکست را پیشتر و در نوشتار «چرا استراتژیهای منابع انسانی شکست میخورند؟» با شما در میان گذاشتیم.
در این نوشتار از «اچ آر یار» میخواهیم به برخی از اقدامهای عملی که میتواند در رفع موانع جاریسازیِ اثربخش مدیریت استراتژیک منابع انسانی به کمک مدیران شرکتها بیایند، صحبت کنیم. بنابراین، اگر به دنبال موفقیت در پیادهسازی اثربخش استراتژیهای منابع انسانی در شرکت خود هستید، موارد ذیل را مد نظر داشته باشید:
- یکپارچگی منابع انسانی– فعالیتهای منابع انسانی باید به مثابه کارکردی یکپارچه، هماهنگ و سازگار با استراتژی کلی شرکت در نظر گرفته شود. منابع انسانی باید از مراحل ابتدایی تنظیم و تدوین استراتژی شرکت مشارکت داشته باشد.
- مشارکت و نمایندگی منابع انسانی- منابع انسانی باید در جلسات بررسی و سنجش استراتژیک شرکت مشارکت و نمایندگانی را در آن جلسات داشته باشد. تصمیمهای سازمان به خصوص تصمیمهایی که به منابع انسانی ارتباط دارند، باید با مشورتگرفتن از واحد منابع انسانی و متخصصان منابع انسانی اتخاذ شوند.
- واگذاری کارکردهای منابع انسانی- باید سیاست روشنی در مورد واگذاری و توزیع کارکردهای منابع انسانی میان واحد منابع انسانی و واحدهای صفی وجود داشته باشد. باید درک کرد که منابع انسانی اگر به مثابه کارکردی مشترک در میان تمام واحدهای سازمان نگریسته شود، از حمایت و تعهد بیشتری به خود برخوردار خواهد گشت.
- نقش شریک استراتژیک منابع انسانی- مدیریت منابع انسانی به عنوان شریک استراتژیک شرکت باید از ایفای نقشی منفعل و واکنشی به نقشی فعال و پیشنگرانه حرکت کند. منابع انسانی نه تنها باید نقش استراتژیک خود را بیشتر ایفا کند، بلکه همچنینی به منظور اینکه از طرف سهامداران به طور اثربخشی درک شود، باید به عنوان شریک استراتژیک نیز دیده شود.
- مشارکت منابع انسانی در صف هیأت مدیره شرکت- مدیران منابع انسانی باید در تصمیمگیریهای هیأت مدیره شرکت مشارکت داشته باشد. تصمیمهای هیأت مدیره باید با مشاوره و مشورت واحد منابع انسانی اتخاذ شوند.
- تعهد و حمایت مدیریت از منابع انسانی- مدیریت سازمان باید از بخش منابع انسانی حمایتهای لازم را به عمل آورده و تعهد بلندمدت خود را نسبت به برنامههای منابع انسانی از طریق تشویق مدیران منابع انسانی، نشان دهد تا از این طریق از کمک و سهم منابع انسانی به اثربخشی شرکت اطمینان بیشتری حاصل آید.
- گستردن ساختار مشاغل- با تشویق کارکنان به گردش در مشاغل و کسب مهارتهای چندوظیفهای، میتوان تیمهای کاریای ایجاد کرد که در سرتاسر واحدهای وظیفهای قادر به انجام کار اثربخش شوند. این کار به مدیران منابع انسانی در کسب مهارتها و دانش چندوظیفهای کمک کرده و در آنها شایستگیهای لازم برای مدیریت استراتژیک منابع انسانی را پرورش میدهد.
- اصلاح ادراک منفی از منابع انسانی- باید نگاه مدیریت عالی و مدیران صفی نسبت به کمارزش بودن مدیریت منابع انسانی اصلاح شده و این نگاه سنتی که منابع انسانی تنها باید به اداره امور روزمره کارکنان و انجام وظایف سنتی خود بپردازد، از میان برداشته شود.
- شایستگیهای منابع انسانی- مدیران و متخصصان منابع انسانی در شرکت باید شایستگیهایی از قبیل تیزهوشی در کسب و کار، مدیریت مالی، و مهارتهای مورد نیاز مدیران صفی را علاوه بر مهارتهای مورد نیاز مدیریت منابع انسانی به دست بیاورند.
- برنامههای منابع انسانی در دانشگاهها- نیاز به توسعه بیشتر دورههای آموزشی منابع انسانی که با نیازهای امروزی متناسب باشد در دانشگاهها احساس میشود. برنامههای منابع انسانی چه در دوره کارشناسی و چه در دوره تحصیلات تکمیلی باید به پرورش شایستگیهای منابع انسانی با ترکیبی از عناصر اصلی کسب و کار بپردازد. دانشآموختگان منابع انسانی باید به دانشهای ویژه کسب و کار از قبیل مدیریت مالی، بازاریابی، و آمار، به اندازه کافی مسلط باشند.
با «اچ آر یار» همراه باشید.
مأخذ:
Abang Ekhsan, A.O. (2009). Strategic HRM practices: barriers and implications. Lex Et Scientia International Journal, Annals of University of Bucharest, Economic and Administrative Series, Nr. 3, 51-71.