همیار منابع انسانی

همه مدیران در رابطه با اینکه چه کاری را خودشان انجام دهند و چه کاری را به دیگران واگذار کنند، تصمیم‌گیری می‌کنند. تفویض به فرایند واگذاری کار به دیگران با دادن حق تصمیم‌گیری و اقدام، اشاره دارد. تفویض با مفاهیم اختیار، مسئولیت / پاسخگویی و قدرت گره خورده است.

اختیار به واگذاری حق فرمان دادن به تعدادی از اعضای سازمان اشاره دارد. در واقع اختیار قدرتی است که سازمان به تعدادی از افرا سازمان اعطا کرده است. مسئولیت به انتظارات مشروعی از سطح عملکردی مشخص که سرپرست از زیر دست خود دارد، اشاره دارد. پاسخگویی به جوابگو بودن در قبال کارهای فرد مسئولیت انجام آن را پذیرفته، اشاره دارد. در حالی که اختیار را می‌توان واگذار کرد ولی مسئولیت قابل تفویض نیست.
در رویکرد کلاسیک، تفویض اختیار منع می‌شد ولی امروزه از ملزومات مدیریت اثربخش به حساب می‌آید. معمولاً فرایند تفویض سه گام اساسی دارد: ۱) ذکر مسئولیت: توضیح وظایف و انتظارات.
۲) تضمین اختیار: اجازه تصمیم‌گیری و اقدام به فرد دادن.
۳) ایجاد پاسخگویی: خواستن گزارش از نتایج اقدام فردی که به او تفویض صورت گرفته است.
اما برای تفویض اختیار اثربخش باشد، باید موارد زیر را در نظر گرفت:
• مطمئن شوید فردی که به او تفویض اختیار می‌شود توانایی تصمیم‌گیری درست، مدیریت زمان و سازماندهی کارها را دارد.
• کل پروژه را تفویض کنید نه قسمتی از آن را. چون با این کار، هماهنگی راحت‌تر شده و فرد نیز بهتر یاد می‌گیرد.
• به کارکنان اجازه ارتکاب حدی مشخصی از خطا بدهید تا یاد بگیرند و مستقل شوند.
• به کارکنان اجازه دهید به شیوه خود کارها را انجام دهند.
• هم کارهای سخت و هم کارهای آسان را به کارکنان تفویض کنید.

تفویض اختیار موفق کارکنان را توانمند می‌کند و آن‌ها را آماده پذیرش مسئولیت‌های مهم‌تر در آینده می‌سازد.